-fajta

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: fajta

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

See fajta.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [fɒjtɒ]
  • Hyphenation: -faj‧ta

Suffix[edit]

-fajta

  1. (adjective-forming suffix) sort, kind (having the same type, quality, attribute as the base word)
    Synonym: -féle
    új (new) + ‎-fajta → ‎újfajta (new, novel, of a new kind or type)

Declension[edit]

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative -fajta -fajták
accusative -fajtát -fajtákat
dative -fajtának -fajtáknak
instrumental -fajtával -fajtákkal
causal-final -fajtáért -fajtákért
translative -fajtává -fajtákká
terminative -fajtáig -fajtákig
essive-formal -fajtaként -fajtákként
essive-modal
inessive -fajtában -fajtákban
superessive -fajtán -fajtákon
adessive -fajtánál -fajtáknál
illative -fajtába -fajtákba
sublative -fajtára -fajtákra
allative -fajtához -fajtákhoz
elative -fajtából -fajtákból
delative -fajtáról -fajtákról
ablative -fajtától -fajtáktól
non-attributive
possessive - singular
-fajtáé -fajtáké
non-attributive
possessive - plural
-fajtáéi -fajtákéi

Derived terms[edit]

See also the compounds made with fajta.

Further reading[edit]

  • -fajta in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN