Stiefkind
Jump to navigation
Jump to search
See also: stiefkind
German[edit]
Etymology[edit]
stief- (“step-”) + Kind (“child”)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
Stiefkind n (strong, genitive Stiefkindes or Stiefkinds, plural Stiefkinder)
Declension[edit]
Declension of Stiefkind [neuter, strong]
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | das | Stiefkind | die | Stiefkinder |
genitive | eines | des | Stiefkindes, Stiefkinds | der | Stiefkinder |
dative | einem | dem | Stiefkind, Stiefkinde1 | den | Stiefkindern |
accusative | ein | das | Stiefkind | die | Stiefkinder |
1Now rare, see notes.
Hyponyms[edit]
See also[edit]
Further reading[edit]
- “Stiefkind” in Duden online
Hunsrik[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
Stiefkind n (plural Stiefkinner)