abaestumo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: abæstumo

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

ab- +‎ aestumō

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

abaestumō (present infinitive abaestumāre, perfect active abaestumāvī, supine abaestumātum); first conjugation

  1. (Old Latin) to determine the total value of something

Conjugation[edit]

   Conjugation of abaestumō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present abaestumō abaestumās abaestumat abaestumāmus abaestumātis abaestumant
imperfect abaestumābam abaestumābās abaestumābat abaestumābāmus abaestumābātis abaestumābant
future abaestumābō abaestumābis abaestumābit abaestumābimus abaestumābitis abaestumābunt
perfect abaestumāvī abaestumāvistī abaestumāvit abaestumāvimus abaestumāvistis abaestumāvērunt,
abaestumāvēre
pluperfect abaestumāveram abaestumāverās abaestumāverat abaestumāverāmus abaestumāverātis abaestumāverant
future perfect abaestumāverō abaestumāveris abaestumāverit abaestumāverimus abaestumāveritis abaestumāverint
passive present abaestumor abaestumāris,
abaestumāre
abaestumātur abaestumāmur abaestumāminī abaestumantur
imperfect abaestumābar abaestumābāris,
abaestumābāre
abaestumābātur abaestumābāmur abaestumābāminī abaestumābantur
future abaestumābor abaestumāberis,
abaestumābere
abaestumābitur abaestumābimur abaestumābiminī abaestumābuntur
perfect abaestumātus + present active indicative of sum
pluperfect abaestumātus + imperfect active indicative of sum
future perfect abaestumātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present abaestumem abaestumēs abaestumet abaestumēmus abaestumētis abaestument
imperfect abaestumārem abaestumārēs abaestumāret abaestumārēmus abaestumārētis abaestumārent
perfect abaestumāverim abaestumāverīs abaestumāverit abaestumāverīmus abaestumāverītis abaestumāverint
pluperfect abaestumāvissem abaestumāvissēs abaestumāvisset abaestumāvissēmus abaestumāvissētis abaestumāvissent
passive present abaestumer abaestumēris,
abaestumēre
abaestumētur abaestumēmur abaestumēminī abaestumentur
imperfect abaestumārer abaestumārēris,
abaestumārēre
abaestumārētur abaestumārēmur abaestumārēminī abaestumārentur
perfect abaestumātus + present active subjunctive of sum
pluperfect abaestumātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present abaestumā abaestumāte
future abaestumātō abaestumātō abaestumātōte abaestumantō
passive present abaestumāre abaestumāminī
future abaestumātor abaestumātor abaestumantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives abaestumāre abaestumāvisse abaestumātūrum esse abaestumārī abaestumātum esse abaestumātum īrī
participles abaestumāns abaestumātūrus abaestumātus abaestumandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
abaestumandī abaestumandō abaestumandum abaestumandō abaestumātum abaestumātū

References[edit]

  • Garcea, Alessandro (2019) “Nigidius Figulus’ Naturalism”, in Language and Nature in the Classical Roman World, Cambridge University Press, page 102