abid

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Abid

English[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

See abide.

Verb[edit]

abid

  1. (archaic) simple past and past participle of abide

Etymology 2[edit]

From Arabic عَبْد (ʕabd, slave).

Noun[edit]

abid (plural abids)

  1. slave
  2. servant
  3. worshipper

See also[edit]

Anagrams[edit]

Azerbaijani[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Arabic عَابِد (ʕābid).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ɑːˈbid]
  • Hyphenation: a‧bid

Noun[edit]

abid (definite accusative abidi, plural abidlər)

  1. (Islam) devotee, pious person
    • 2020 April 2, Əhli-beyt[1]:
      Cavan tövbə edərək abidlər cərgəsinə daxil oldu.
      The young man repented of his sins and joined the ranks of the pious.

Declension[edit]

    Declension of abid
singular plural
nominative abid
abidlər
definite accusative abidi
abidləri
dative abidə
abidlərə
locative abiddə
abidlərdə
ablative abiddən
abidlərdən
definite genitive abidin
abidlərin
    Possessive forms of abid
nominative
singular plural
mənim (my) abidim abidlərim
sənin (your) abidin abidlərin
onun (his/her/its) abidi abidləri
bizim (our) abidimiz abidlərimiz
sizin (your) abidiniz abidləriniz
onların (their) abidi or abidləri abidləri
accusative
singular plural
mənim (my) abidimi abidlərimi
sənin (your) abidini abidlərini
onun (his/her/its) abidini abidlərini
bizim (our) abidimizi abidlərimizi
sizin (your) abidinizi abidlərinizi
onların (their) abidini or abidlərini abidlərini
dative
singular plural
mənim (my) abidimə abidlərimə
sənin (your) abidinə abidlərinə
onun (his/her/its) abidinə abidlərinə
bizim (our) abidimizə abidlərimizə
sizin (your) abidinizə abidlərinizə
onların (their) abidinə or abidlərinə abidlərinə
locative
singular plural
mənim (my) abidimdə abidlərimdə
sənin (your) abidində abidlərində
onun (his/her/its) abidində abidlərində
bizim (our) abidimizdə abidlərimizdə
sizin (your) abidinizdə abidlərinizdə
onların (their) abidində or abidlərində abidlərində
ablative
singular plural
mənim (my) abidimdən abidlərimdən
sənin (your) abidindən abidlərindən
onun (his/her/its) abidindən abidlərindən
bizim (our) abidimizdən abidlərimizdən
sizin (your) abidinizdən abidlərinizdən
onların (their) abidindən or abidlərindən abidlərindən
genitive
singular plural
mənim (my) abidimin abidlərimin
sənin (your) abidinin abidlərinin
onun (his/her/its) abidinin abidlərinin
bizim (our) abidimizin abidlərimizin
sizin (your) abidinizin abidlərinizin
onların (their) abidinin or abidlərinin abidlərinin

Further reading[edit]

  • abid” in Obastan.com.

Estonian[edit]

Noun[edit]

abid

  1. nominative plural of abi

Indonesian[edit]

Etymology 1[edit]

From Malay abid, from Classical Malay عابد (abid), from Arabic أَبَدِيّ (ʔabadiyy). Doublet of abadi.

Adjective[edit]

abid

  1. (obsolete) immortal, undying, eternal
Synonyms[edit]

Etymology 2[edit]

From Malay abid, from Classical Malay عابد (abid), from Arabic عَبِيد (ʕabīd), plural of عَبْد (ʕabd).

Noun[edit]

abid

  1. pious person

Etymology 3[edit]

From Arabic عَابِد (ʕābid), active participle of عَبَدَ (ʕabada).

Verb[edit]

abid

  1. to pray

Navajo[edit]

Noun[edit]

abid

  1. (anatomy) stomach

Inflection[edit]

Northern Kurdish[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Arabic عَابِد (ʕābid, worshipper, adorer), active participle of عَبَدَ (ʕabada, to worship, venerate), derived from the root ع ب د (ʕ b d).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

abid m or f (Arabic spelling ئابد)

  1. a pious or devout person; ascetic

Declension[edit]

References[edit]

  • Chyet, Michael L. (2020), “abid”, in Ferhenga Birûskî: Kurmanji–English Dictionary (Language Series; 1), volume 1, London: Transnational Press, page 1