adiuero

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

adiuerō (present infinitive adiuerāre, perfect active adiuerāvī, supine adiuerātum); first conjugation

  1. Alternative form of adiuvō

Conjugation[edit]

   Conjugation of adiuerō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present adiuerō adiuerās adiuerat adiuerāmus adiuerātis adiuerant
imperfect adiuerābam adiuerābās adiuerābat adiuerābāmus adiuerābātis adiuerābant
future adiuerābō adiuerābis adiuerābit adiuerābimus adiuerābitis adiuerābunt
perfect adiuerāvī adiuerāvistī adiuerāvit adiuerāvimus adiuerāvistis adiuerāvērunt,
adiuerāvēre
pluperfect adiuerāveram adiuerāverās adiuerāverat adiuerāverāmus adiuerāverātis adiuerāverant
future perfect adiuerāverō adiuerāveris adiuerāverit adiuerāverimus adiuerāveritis adiuerāverint
passive present adiueror adiuerāris,
adiuerāre
adiuerātur adiuerāmur adiuerāminī adiuerantur
imperfect adiuerābar adiuerābāris,
adiuerābāre
adiuerābātur adiuerābāmur adiuerābāminī adiuerābantur
future adiuerābor adiuerāberis,
adiuerābere
adiuerābitur adiuerābimur adiuerābiminī adiuerābuntur
perfect adiuerātus + present active indicative of sum
pluperfect adiuerātus + imperfect active indicative of sum
future perfect adiuerātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present adiuerem adiuerēs adiueret adiuerēmus adiuerētis adiuerent
imperfect adiuerārem adiuerārēs adiuerāret adiuerārēmus adiuerārētis adiuerārent
perfect adiuerāverim adiuerāverīs adiuerāverit adiuerāverīmus adiuerāverītis adiuerāverint
pluperfect adiuerāvissem adiuerāvissēs adiuerāvisset adiuerāvissēmus adiuerāvissētis adiuerāvissent
passive present adiuerer adiuerēris,
adiuerēre
adiuerētur adiuerēmur adiuerēminī adiuerentur
imperfect adiuerārer adiuerārēris,
adiuerārēre
adiuerārētur adiuerārēmur adiuerārēminī adiuerārentur
perfect adiuerātus + present active subjunctive of sum
pluperfect adiuerātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present adiuerā adiuerāte
future adiuerātō adiuerātō adiuerātōte adiuerantō
passive present adiuerāre adiuerāminī
future adiuerātor adiuerātor adiuerantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives adiuerāre adiuerāvisse adiuerātūrum esse adiuerārī adiuerātum esse adiuerātum īrī
participles adiuerāns adiuerātūrus adiuerātus adiuerandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
adiuerandī adiuerandō adiuerandum adiuerandō adiuerātum adiuerātū

References[edit]

  • adiuero”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers