adlecto

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology 1[edit]

See allectō.

Alternative forms[edit]

Verb[edit]

adlectō (present infinitive adlectāre, perfect active adlectāvī, supine adlectātum); first conjugation

  1. Alternative form of allectō
Conjugation[edit]
   Conjugation of adlectō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present adlectō adlectās adlectat adlectāmus adlectātis adlectant
imperfect adlectābam adlectābās adlectābat adlectābāmus adlectābātis adlectābant
future adlectābō adlectābis adlectābit adlectābimus adlectābitis adlectābunt
perfect adlectāvī adlectāvistī adlectāvit adlectāvimus adlectāvistis adlectāvērunt,
adlectāvēre
pluperfect adlectāveram adlectāverās adlectāverat adlectāverāmus adlectāverātis adlectāverant
future perfect adlectāverō adlectāveris adlectāverit adlectāverimus adlectāveritis adlectāverint
passive present adlector adlectāris,
adlectāre
adlectātur adlectāmur adlectāminī adlectantur
imperfect adlectābar adlectābāris,
adlectābāre
adlectābātur adlectābāmur adlectābāminī adlectābantur
future adlectābor adlectāberis,
adlectābere
adlectābitur adlectābimur adlectābiminī adlectābuntur
perfect adlectātus + present active indicative of sum
pluperfect adlectātus + imperfect active indicative of sum
future perfect adlectātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present adlectem adlectēs adlectet adlectēmus adlectētis adlectent
imperfect adlectārem adlectārēs adlectāret adlectārēmus adlectārētis adlectārent
perfect adlectāverim adlectāverīs adlectāverit adlectāverīmus adlectāverītis adlectāverint
pluperfect adlectāvissem adlectāvissēs adlectāvisset adlectāvissēmus adlectāvissētis adlectāvissent
passive present adlecter adlectēris,
adlectēre
adlectētur adlectēmur adlectēminī adlectentur
imperfect adlectārer adlectārēris,
adlectārēre
adlectārētur adlectārēmur adlectārēminī adlectārentur
perfect adlectātus + present active subjunctive of sum
pluperfect adlectātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present adlectā adlectāte
future adlectātō adlectātō adlectātōte adlectantō
passive present adlectāre adlectāminī
future adlectātor adlectātor adlectantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives adlectāre adlectāvisse adlectātūrum esse adlectārī adlectātum esse adlectātum īrī
participles adlectāns adlectātūrus adlectātus adlectandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
adlectandī adlectandō adlectandum adlectandō adlectātum adlectātū

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Participle[edit]

adlectō

  1. dative/ablative masculine/neuter singular of adlectus (chosen, elected, selected)

Etymology 3[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Participle[edit]

adlectō

  1. dative/ablative masculine/neuter singular of adlectus (enticed, allured)

References[edit]

  • adlecto”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers