aikaansaaminen

Finnish

Etymology

aikaansaada +‎ -minen

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑi̯kɑːnˌsɑːminen/, [ˈɑ̝i̯kɑ̝ːnˌs̠ɑ̝ːmine̞n]
• Rhymes: -ɑːminen
• Syllabification^(key): ai‧kaan‧saa‧mi‧nen

Noun

aikaansaaminen

1. verbal noun of aikaansaada
   1. achieving, managing to do something

Declension

Inflection of aikaansaaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative		aikaansaaminen	aikaansaamiset
genitive		aikaansaamisen	aikaansaamisten aikaansaamisien
partitive		aikaansaamista	aikaansaamisia
illative		aikaansaamiseen	aikaansaamisiin
		singular	plural
nominative		aikaansaaminen	aikaansaamiset
accusative	nom.	aikaansaaminen	aikaansaamiset
	gen.	aikaansaamisen
genitive		aikaansaamisen	aikaansaamisten aikaansaamisien
partitive		aikaansaamista	aikaansaamisia
inessive		aikaansaamisessa	aikaansaamisissa
elative		aikaansaamisesta	aikaansaamisista
illative		aikaansaamiseen	aikaansaamisiin
adessive		aikaansaamisella	aikaansaamisilla
ablative		aikaansaamiselta	aikaansaamisilta
allative		aikaansaamiselle	aikaansaamisille
essive		aikaansaamisena	aikaansaamisina
translative		aikaansaamiseksi	aikaansaamisiksi
abessive		aikaansaamisetta	aikaansaamisitta
instructive		—	aikaansaamisin
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of aikaansaaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative aikaansaamiseni aikaansaamiseni accusative nom. aikaansaamiseni aikaansaamiseni gen. aikaansaamiseni genitive aikaansaamiseni aikaansaamisteni aikaansaamisieni partitive aikaansaamistani aikaansaamisiani inessive aikaansaamisessani aikaansaamisissani elative aikaansaamisestani aikaansaamisistani illative aikaansaamiseeni aikaansaamisiini adessive aikaansaamisellani aikaansaamisillani ablative aikaansaamiseltani aikaansaamisiltani allative aikaansaamiselleni aikaansaamisilleni essive aikaansaamisenani aikaansaamisinani translative aikaansaamisekseni aikaansaamisikseni abessive aikaansaamisettani aikaansaamisittani instructive — — comitative — aikaansaamisineni second-person singular possessor singular plural nominative aikaansaamisesi aikaansaamisesi accusative nom. aikaansaamisesi aikaansaamisesi gen. aikaansaamisesi genitive aikaansaamisesi aikaansaamistesi aikaansaamisiesi partitive aikaansaamistasi aikaansaamisiasi inessive aikaansaamisessasi aikaansaamisissasi elative aikaansaamisestasi aikaansaamisistasi illative aikaansaamiseesi aikaansaamisiisi adessive aikaansaamisellasi aikaansaamisillasi ablative aikaansaamiseltasi aikaansaamisiltasi allative aikaansaamisellesi aikaansaamisillesi essive aikaansaamisenasi aikaansaamisinasi translative aikaansaamiseksesi aikaansaamisiksesi abessive aikaansaamisettasi aikaansaamisittasi instructive — — comitative — aikaansaamisinesi first-person plural possessor singular plural nominative aikaansaamisemme aikaansaamisemme accusative nom. aikaansaamisemme aikaansaamisemme gen. aikaansaamisemme genitive aikaansaamisemme aikaansaamistemme aikaansaamisiemme partitive aikaansaamistamme aikaansaamisiamme inessive aikaansaamisessamme aikaansaamisissamme elative aikaansaamisestamme aikaansaamisistamme illative aikaansaamiseemme aikaansaamisiimme adessive aikaansaamisellamme aikaansaamisillamme ablative aikaansaamiseltamme aikaansaamisiltamme allative aikaansaamisellemme aikaansaamisillemme essive aikaansaamisenamme aikaansaamisinamme translative aikaansaamiseksemme aikaansaamisiksemme abessive aikaansaamisettamme aikaansaamisittamme instructive — — comitative — aikaansaamisinemme second-person plural possessor singular plural nominative aikaansaamisenne aikaansaamisenne accusative nom. aikaansaamisenne aikaansaamisenne gen. aikaansaamisenne genitive aikaansaamisenne aikaansaamistenne aikaansaamisienne partitive aikaansaamistanne aikaansaamisianne inessive aikaansaamisessanne aikaansaamisissanne elative aikaansaamisestanne aikaansaamisistanne illative aikaansaamiseenne aikaansaamisiinne adessive aikaansaamisellanne aikaansaamisillanne ablative aikaansaamiseltanne aikaansaamisiltanne allative aikaansaamisellenne aikaansaamisillenne essive aikaansaamisenanne aikaansaamisinanne translative aikaansaamiseksenne aikaansaamisiksenne abessive aikaansaamisettanne aikaansaamisittanne instructive — — comitative — aikaansaamisinenne third-person possessor singular plural nominative aikaansaamisensa aikaansaamisensa accusative nom. aikaansaamisensa aikaansaamisensa gen. aikaansaamisensa genitive aikaansaamisensa aikaansaamistensa aikaansaamisiensa partitive aikaansaamistaan aikaansaamistansa aikaansaamisiaan aikaansaamisiansa inessive aikaansaamisessaan aikaansaamisessansa aikaansaamisissaan aikaansaamisissansa elative aikaansaamisestaan aikaansaamisestansa aikaansaamisistaan aikaansaamisistansa illative aikaansaamiseensa aikaansaamisiinsa adessive aikaansaamisellaan aikaansaamisellansa aikaansaamisillaan aikaansaamisillansa ablative aikaansaamiseltaan aikaansaamiseltansa aikaansaamisiltaan aikaansaamisiltansa allative aikaansaamiselleen aikaansaamisellensa aikaansaamisilleen aikaansaamisillensa essive aikaansaamisenaan aikaansaamisenansa aikaansaamisinaan aikaansaamisinansa translative aikaansaamisekseen aikaansaamiseksensa aikaansaamisikseen aikaansaamisiksensa abessive aikaansaamisettaan aikaansaamisettansa aikaansaamisittaan aikaansaamisittansa instructive — — comitative — aikaansaamisineen aikaansaamisinensa