almája
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
alma + -ja (possessive suffix)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
almája
- third-person singular single-possession possessive of alma
Declension[edit]
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | almája | — |
accusative | almáját | — |
dative | almájának | — |
instrumental | almájával | — |
causal-final | almájáért | — |
translative | almájává | — |
terminative | almájáig | — |
essive-formal | almájaként | — |
essive-modal | almájául | — |
inessive | almájában | — |
superessive | almáján | — |
adessive | almájánál | — |
illative | almájába | — |
sublative | almájára | — |
allative | almájához | — |
elative | almájából | — |
delative | almájáról | — |
ablative | almájától | — |
non-attributive possessive - singular |
almájáé | — |
non-attributive possessive - plural |
almájáéi | — |