appropinquo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: appropinquò

Italian[edit]

Verb[edit]

appropinquo

  1. first-person singular present indicative of appropinquarsi

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From ad- (towards) +‎ propinquō (draw near), verbalization of propinquus (near).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

appropinquō (present infinitive appropinquāre, perfect active appropinquāvī, supine appropinquātum); first conjugation

  1. (transitive, with dative) to approach, come near to
    Synonym: appropiō

Conjugation[edit]

   Conjugation of appropinquō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present appropinquō appropinquās appropinquat appropinquāmus appropinquātis appropinquant
imperfect appropinquābam appropinquābās appropinquābat appropinquābāmus appropinquābātis appropinquābant
future appropinquābō appropinquābis appropinquābit appropinquābimus appropinquābitis appropinquābunt
perfect appropinquāvī appropinquāvistī appropinquāvit appropinquāvimus appropinquāvistis appropinquāvērunt,
appropinquāvēre
pluperfect appropinquāveram appropinquāverās appropinquāverat appropinquāverāmus appropinquāverātis appropinquāverant
future perfect appropinquāverō appropinquāveris appropinquāverit appropinquāverimus appropinquāveritis appropinquāverint
passive present appropinquor appropinquāris,
appropinquāre
appropinquātur appropinquāmur appropinquāminī appropinquantur
imperfect appropinquābar appropinquābāris,
appropinquābāre
appropinquābātur appropinquābāmur appropinquābāminī appropinquābantur
future appropinquābor appropinquāberis,
appropinquābere
appropinquābitur appropinquābimur appropinquābiminī appropinquābuntur
perfect appropinquātus + present active indicative of sum
pluperfect appropinquātus + imperfect active indicative of sum
future perfect appropinquātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present appropinquem appropinquēs appropinquet appropinquēmus appropinquētis appropinquent
imperfect appropinquārem appropinquārēs appropinquāret appropinquārēmus appropinquārētis appropinquārent
perfect appropinquāverim appropinquāverīs appropinquāverit appropinquāverīmus appropinquāverītis appropinquāverint
pluperfect appropinquāvissem appropinquāvissēs appropinquāvisset appropinquāvissēmus appropinquāvissētis appropinquāvissent
passive present appropinquer appropinquēris,
appropinquēre
appropinquētur appropinquēmur appropinquēminī appropinquentur
imperfect appropinquārer appropinquārēris,
appropinquārēre
appropinquārētur appropinquārēmur appropinquārēminī appropinquārentur
perfect appropinquātus + present active subjunctive of sum
pluperfect appropinquātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present appropinquā appropinquāte
future appropinquātō appropinquātō appropinquātōte appropinquantō
passive present appropinquāre appropinquāminī
future appropinquātor appropinquātor appropinquantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives appropinquāre appropinquāvisse appropinquātūrum esse appropinquārī appropinquātum esse appropinquātum īrī
participles appropinquāns appropinquātūrus appropinquātus appropinquandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
appropinquandī appropinquandō appropinquandum appropinquandō appropinquātum appropinquātū

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]

  • appropinquo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • appropinquo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • appropinquo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to draw near to a city: appropinquare urbi, rarely ad urbem