avvisàrsi (first-person singular present mi avvìso, first-person singular past historic mi avvisài, past participle avvisàto)
- to realise/realize
infinitive
|
avvisàrsi
|
auxiliary verb
|
èssere
|
gerund
|
avvisàndosi
|
present participle
|
avvisànte
|
past participle
|
avvisàto
|
person
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi avvìso
|
ti avvìsi
|
si avvìsa
|
ci avvisiàmo
|
vi avvisàte
|
si avvìsano
|
imperfect
|
mi avvisàvo
|
ti avvisàvi
|
si avvisàva
|
ci avvisavàmo
|
vi avvisavàte
|
si avvisàvano
|
past historic
|
mi avvisài
|
ti avvisàsti
|
si avvisò
|
ci avvisàmmo
|
vi avvisàste
|
si avvisàrono
|
future
|
mi avviserò
|
ti avviserài
|
si avviserà
|
ci avviserémo
|
vi avviseréte
|
si avviserànno
|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi avviserèi
|
ti avviserésti
|
si avviserèbbe, si avviserébbe
|
ci avviserémmo
|
vi avviseréste
|
si avviserèbbero, si avviserébbero
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
mi avvìsi
|
ti avvìsi
|
si avvìsi
|
ci avvisiàmo
|
vi avvisiàte
|
si avvìsino
|
imperfect
|
mi avvisàssi
|
ti avvisàssi
|
si avvisàsse
|
ci avvisàssimo
|
vi avvisàste
|
si avvisàssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
avvìsati
|
si avvìsi
|
avvisiàmoci
|
avvisàtevi
|
si avvìsino
|
negative imperative
|
|
non avvisàrti, non ti avvisàre
|
non si avvìsi
|
non avvisiàmoci, non ci avvisiàmo
|
non avvisàtevi, non vi avvisàte
|
non si avvìsino
|