błoniczy

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From błonica +‎ -y. First attested in 1860.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /bwɔˈɲi.t͡ʂɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂɨ
  • Syllabification: bło‧ni‧czy

Adjective[edit]

błoniczy (not comparable, no derived adverb)

  1. (pathology, relational) diphtherial
    Synonym: błonicowy
    bakterie błonicze ― diphtherial bacteria

Declension[edit]

Declension of błoniczy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative błoniczy błonicza błonicze błoniczy błonicze
genitive błoniczego błoniczej błoniczego błoniczych
dative błoniczemu błoniczej błoniczemu błoniczym
accusative błoniczego błoniczy błoniczą błonicze błoniczych błonicze
instrumental błoniczym błoniczą błoniczym błoniczymi
locative błoniczym błoniczej błoniczym błoniczych

Related terms[edit]

adjectives
nouns

References[edit]

  1. ^ Encyklopedyja powszechna: Bol.-Cec. 1860‎[1] (in Polish), 1860, page 384‎[2]
  2. ^ błoniczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=błoniczy&oldid=78087850"