beachtaigh

Irish

Etymology

From beacht (“exact, precise”) +‎ -igh.

Verb

beachtaigh (present analytic beachtaíonn, future analytic beachtóidh, verbal noun beachtú, past participle beachtaithe)

1. (transitive) correct

   Synonym: ceartaigh

2. (transitive, with ar) criticize

Conjugation

conjugation of beachtaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	beachtaím	beachtaíonn tú; beachtaír†	beachtaíonn sé, sí	beachtaímid; beachtaíonn muid	beachtaíonn sibh	beachtaíonn siad; beachtaíd†	a bheachtaíonn; a bheachtaíos / a mbeachtaíonn*; a mbeachtaíos*	beachtaítear
	past	bheachtaigh mé; bheachtaíos	bheachtaigh tú; bheachtaís	bheachtaigh sé, sí	bheachtaíomar; bheachtaigh muid	bheachtaigh sibh; bheachtaíobhair	bheachtaigh siad; bheachtaíodar	a bheachtaigh / ar bheachtaigh*	beachtaíodh
	past habitual	bheachtaínn / mbeachtaínn‡‡	bheachtaíteá / mbeachtaíteᇇ	bheachtaíodh sé, sí / mbeachtaíodh sé, s퇇	bheachtaímis; bheachtaíodh muid / mbeachtaímis‡‡; mbeachtaíodh muid‡‡	bheachtaíodh sibh / mbeachtaíodh sibh‡‡	bheachtaídís; bheachtaíodh siad / mbeachtaídís‡‡; mbeachtaíodh siad‡‡	a bheachtaíodh / a mbeachtaíodh*	bheachtaítí / mbeachtaít퇇
future		beachtóidh mé; beachtód; beachtóchaidh mé†	beachtóidh tú; beachtóir†; beachtóchaidh tú†	beachtóidh sé, sí; beachtóchaidh sé, sí†	beachtóimid; beachtóidh muid; beachtóchaimid†; beachtóchaidh muid†	beachtóidh sibh; beachtóchaidh sibh†	beachtóidh siad; beachtóid†; beachtóchaidh siad†	a bheachtóidh; a bheachtós; a bheachtóchaidh†; a bheachtóchas† / a mbeachtóidh*; a mbeachtós*; a mbeachtóchaidh*†; a mbeachtóchas*†	beachtófar; beachtóchar†
conditional		bheachtóinn; bheachtóchainn† / mbeachtóinn‡‡; mbeachtóchainn†‡‡	bheachtófá; bheachtóchthᆠ/ mbeachtófᇇ; mbeachtóchthᆇ‡	bheachtódh sé, sí; bheachtóchadh sé, s토/ mbeachtódh sé, s퇇; mbeachtóchadh sé, s톇‡	bheachtóimis; bheachtódh muid; bheachtóchaimis†; bheachtóchadh muid† / mbeachtóimis‡‡; mbeachtódh muid‡‡; mbeachtóchaimis†‡‡; mbeachtóchadh muid†‡‡	bheachtódh sibh; bheachtóchadh sibh† / mbeachtódh sibh‡‡; mbeachtóchadh sibh†‡‡	bheachtóidís; bheachtódh siad; bheachtóchadh siad† / mbeachtóidís‡‡; mbeachtódh siad‡‡; mbeachtóchadh siad†‡‡	a bheachtódh; a bheachtóchadh† / a mbeachtódh*; a mbeachtóchadh*†	bheachtófaí; bheachtóchtha토/ mbeachtófa퇇; mbeachtóchtha톇‡
subjunctive	present	go mbeachtaí mé; go mbeachtaíod†	go mbeachtaí tú; go mbeachtaír†	go mbeachtaí sé, sí	go mbeachtaímid; go mbeachtaí muid	go mbeachtaí sibh	go mbeachtaí siad; go mbeachtaíd†	—	go mbeachtaítear
	past	dá mbeachtaínn	dá mbeachtaíteá	dá mbeachtaíodh sé, sí	dá mbeachtaímis; dá mbeachtaíodh muid	dá mbeachtaíodh sibh	dá mbeachtaídís; dá mbeachtaíodh siad	—	dá mbeachtaítí
imperative		beachtaím	beachtaigh	beachtaíodh sé, sí	beachtaímis	beachtaígí; beachtaídh†	beachtaídís	—	beachtaítear
verbal noun		beachtú
past participle		beachtaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
beachtaigh	bheachtaigh	mbeachtaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “beachtaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN

Further reading

• Entries containing “beachtaigh” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.