bocznik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology[edit]

From boczny +‎ -ik. First attested in 1807.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈbɔt͡ʂ.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɲik
  • Syllabification: bocz‧nik

Noun[edit]

bocznik m inan

  1. (electricity) shunt (connection used as an alternative path between parts of an electrical circuit)

Declension[edit]

Declension of bocznik
singular plural
nominative bocznik boczniki
genitive bocznika boczników
dative bocznikowi bocznikom
accusative bocznik boczniki
instrumental bocznikiem bocznikami
locative boczniku bocznikach
vocative boczniku boczniki

Derived terms[edit]

adjective
verb

Related terms[edit]

adjectives
adverbs
nouns
verb

References[edit]

  1. ^ Dziennik podręczny dla podofficerów i żołnierzy, czyli wyiątek z przepisów woyskowych dla piechoty, względem służby wewnętrzney, karności i porządku‎[1], 1807, page 40
  2. ^ bocznik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]

  • bocznik in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=bocznik&oldid=76854212"