cóireáil

Irish

Etymology

cóir (“proper condition”) +‎ -áil

Pronunciation

• (Munster) IPA^(key): /koːˈrʲaːlʲ/
• (Connacht) IPA^(key): /ˈkoːrʲɑːlʲ/
• (Ulster) IPA^(key): /ˈkɔːrʲælʲ/

Verb

cóireáil (present analytic cóireálann, future analytic cóireálfaidh, verbal noun cóireáil, past participle cóireáilte)

1. to treat (care for medicinally or surgically)

Conjugation

conjugation of cóireáil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	cóireálaim	cóireálann tú; cóireálair†	cóireálann sé, sí	cóireálaimid	cóireálann sibh	cóireálann siad; cóireálaid†	a chóireálann; a chóireálas / a gcóireálann*; a gcóireálas*	cóireáiltear
	past	chóireáil mé; chóireálas	chóireáil tú; chóireálais	chóireáil sé, sí	chóireálamar; chóireáil muid	chóireáil sibh; chóireálabhair	chóireáil siad; chóireáladar	a chóireáil / ar chóireáil*	cóireáladh
	past habitual	chóireálainn / gcóireálainn‡‡	chóireáilteá / gcóireáilteᇇ	chóireáladh sé, sí / gcóireáladh sé, s퇇	chóireálaimis; chóireáladh muid / gcóireálaimis‡‡; gcóireáladh muid‡‡	chóireáladh sibh / gcóireáladh sibh‡‡	chóireálaidís; chóireáladh siad / gcóireálaidís‡‡; gcóireáladh siad‡‡	a chóireáladh / a gcóireáladh*	chóireáiltí / gcóireáilt퇇
future		cóireálfaidh mé; cóireálfad	cóireálfaidh tú; cóireálfair†	cóireálfaidh sé, sí	cóireálfaimid; cóireálfaidh muid	cóireálfaidh sibh	cóireálfaidh siad; cóireálfaid†	a chóireálfaidh; a chóireálfas / a gcóireálfaidh*; a gcóireálfas*	cóireálfar
conditional		chóireálfainn / gcóireálfainn‡‡	chóireálfá / gcóireálfᇇ	chóireálfadh sé, sí / gcóireálfadh sé, s퇇	chóireálfaimis; chóireálfadh muid / gcóireálfaimis‡‡; gcóireálfadh muid‡‡	chóireálfadh sibh / gcóireálfadh sibh‡‡	chóireálfaidís; chóireálfadh siad / gcóireálfaidís‡‡; gcóireálfadh siad‡‡	a chóireálfadh / a gcóireálfadh*	chóireálfaí / gcóireálfa퇇
subjunctive	present	go gcóireála mé; go gcóireálad†	go gcóireála tú; go gcóireálair†	go gcóireála sé, sí	go gcóireálaimid; go gcóireála muid	go gcóireála sibh	go gcóireála siad; go gcóireálaid†	—	go gcóireáiltear
	past	dá gcóireálainn	dá gcóireáilteá	dá gcóireáladh sé, sí	dá gcóireálaimis; dá gcóireáladh muid	dá gcóireáladh sibh	dá gcóireálaidís; dá gcóireáladh siad	—	dá gcóireáiltí
imperative		cóireálaim	cóireáil	cóireáladh sé, sí	cóireálaimis	cóireálaigí; cóireálaidh†	cóireálaidís	—	cóireáiltear
verbal noun		cóireáil
past participle		cóireáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

cóireáil f (genitive singular cóireála, nominative plural cóireálacha)

1. treatment (medical care for an illness or injury)
2. verbal noun of cóireáil

Declension

Declension of cóireáil

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative cóireáil cóireálacha Vocative a chóireáil a chóireálacha Genitive cóireála cóireálacha Dative cóireáil cóireálacha

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an chóireáil na cóireálacha Genitive na cóireála na gcóireálacha Dative leis an gcóireáil don chóireáil leis na cóireálacha

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
cóireáil	chóireáil	gcóireáil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• “cóireáil”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
• Ó Dónaill, Niall (1977) “cóireáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN