circumsessio
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From circumsedeō + -tiō.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /kir.kumˈses.si.oː/, [kɪrkũːˈs̠ɛs̠ːioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃir.kumˈses.si.o/, [t͡ʃirkumˈsɛsːio]
Noun[edit]
circumsessiō f (genitive circumsessiōnis); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | circumsessiō | circumsessiōnēs |
Genitive | circumsessiōnis | circumsessiōnum |
Dative | circumsessiōnī | circumsessiōnibus |
Accusative | circumsessiōnem | circumsessiōnēs |
Ablative | circumsessiōne | circumsessiōnibus |
Vocative | circumsessiō | circumsessiōnēs |
References[edit]
- “circumsessio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “circumsessio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- circumsessio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.