complexitas

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

complexus (embraced, involved) +‎ -tās

Noun[edit]

complexitās f (genitive complexitātis); third declension

  1. (Medieval Latin, New Latin) complexity
    • c. 1219, Gerald of Wales, Speculum ecclesiae 20:
      tumultuosas complexitates curarum pati
      to suffer the tumultuous complexities of one’s cares
    • 1769, Michael Ignaz Schmidt, Methodus tradendi prima elementa religionis, sive catechizandi [] , page 148:
      Solet autem plerumque obstare, quominus ideæ morales bene capiantur 1.) earum complexitas, cùm plerumque compositæ sint.
      But moral ideas are often prevented from being well understood by 1) their complexity when they are commonly articulated.

Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative complexitās complexitātēs
Genitive complexitātis complexitātum
Dative complexitātī complexitātibus
Accusative complexitātem complexitātēs
Ablative complexitāte complexitātibus
Vocative complexitās complexitātēs

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • Hungarian: komplexitás