conculcatio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From conculcō +‎ -tiō.

Noun[edit]

conculcātiō f (genitive conculcātiōnis); third declension

  1. trampling underfoot
  2. oppression

Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative conculcātiō conculcātiōnēs
Genitive conculcātiōnis conculcātiōnum
Dative conculcātiōnī conculcātiōnibus
Accusative conculcātiōnem conculcātiōnēs
Ablative conculcātiōne conculcātiōnibus
Vocative conculcātiō conculcātiōnēs

Descendants[edit]

  • Spanish: conculcación

References[edit]