conculcatio
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Noun[edit]
conculcātiō f (genitive conculcātiōnis); third declension
- trampling underfoot
- oppression
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | conculcātiō | conculcātiōnēs |
Genitive | conculcātiōnis | conculcātiōnum |
Dative | conculcātiōnī | conculcātiōnibus |
Accusative | conculcātiōnem | conculcātiōnēs |
Ablative | conculcātiōne | conculcātiōnibus |
Vocative | conculcātiō | conculcātiōnēs |
Descendants[edit]
- Spanish: conculcación
References[edit]
- “conculcatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- conculcatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.