conglacio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From con- +‎ glaciō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

conglaciō (present infinitive conglaciāre, perfect active conglaciāvī, supine conglaciātum); first conjugation

  1. to freeze (turn to ice)

Conjugation[edit]

   Conjugation of conglaciō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present conglaciō conglaciās conglaciat conglaciāmus conglaciātis conglaciant
imperfect conglaciābam conglaciābās conglaciābat conglaciābāmus conglaciābātis conglaciābant
future conglaciābō conglaciābis conglaciābit conglaciābimus conglaciābitis conglaciābunt
perfect conglaciāvī conglaciāvistī conglaciāvit conglaciāvimus conglaciāvistis conglaciāvērunt,
conglaciāvēre
pluperfect conglaciāveram conglaciāverās conglaciāverat conglaciāverāmus conglaciāverātis conglaciāverant
future perfect conglaciāverō conglaciāveris conglaciāverit conglaciāverimus conglaciāveritis conglaciāverint
passive present conglacior conglaciāris,
conglaciāre
conglaciātur conglaciāmur conglaciāminī conglaciantur
imperfect conglaciābar conglaciābāris,
conglaciābāre
conglaciābātur conglaciābāmur conglaciābāminī conglaciābantur
future conglaciābor conglaciāberis,
conglaciābere
conglaciābitur conglaciābimur conglaciābiminī conglaciābuntur
perfect conglaciātus + present active indicative of sum
pluperfect conglaciātus + imperfect active indicative of sum
future perfect conglaciātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present conglaciem conglaciēs conglaciet conglaciēmus conglaciētis conglacient
imperfect conglaciārem conglaciārēs conglaciāret conglaciārēmus conglaciārētis conglaciārent
perfect conglaciāverim conglaciāverīs conglaciāverit conglaciāverīmus conglaciāverītis conglaciāverint
pluperfect conglaciāvissem conglaciāvissēs conglaciāvisset conglaciāvissēmus conglaciāvissētis conglaciāvissent
passive present conglacier conglaciēris,
conglaciēre
conglaciētur conglaciēmur conglaciēminī conglacientur
imperfect conglaciārer conglaciārēris,
conglaciārēre
conglaciārētur conglaciārēmur conglaciārēminī conglaciārentur
perfect conglaciātus + present active subjunctive of sum
pluperfect conglaciātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present conglaciā conglaciāte
future conglaciātō conglaciātō conglaciātōte conglaciantō
passive present conglaciāre conglaciāminī
future conglaciātor conglaciātor conglaciantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives conglaciāre conglaciāvisse conglaciātūrum esse conglaciārī conglaciātum esse conglaciātum īrī
participles conglaciāns conglaciātūrus conglaciātus conglaciandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
conglaciandī conglaciandō conglaciandum conglaciandō conglaciātum conglaciātū

References[edit]

  • conglacio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • conglacio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • conglacio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.