cubicus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Ancient Greek κυβικός (kubikós); morphologically, equivalent to cubus + -icus.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ˈku.bi.kus/, [ˈkʊbɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈku.bi.kus/, [ˈkuːbikus]
Adjective[edit]
cubicus (feminine cubica, neuter cubicum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cubicus | cubica | cubicum | cubicī | cubicae | cubica | |
Genitive | cubicī | cubicae | cubicī | cubicōrum | cubicārum | cubicōrum | |
Dative | cubicō | cubicō | cubicīs | ||||
Accusative | cubicum | cubicam | cubicum | cubicōs | cubicās | cubica | |
Ablative | cubicō | cubicā | cubicō | cubicīs | |||
Vocative | cubice | cubica | cubicum | cubicī | cubicae | cubica |
Descendants[edit]
- → Catalan: cúbic
- → French: cubique
- → Galician: cúbico
- → Portuguese: cúbico
- → Romanian: cubic
- → Spanish: cúbico
References[edit]
- “cubicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cubicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.