emätti

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

emä +‎ -ttää +‎ -i

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈemætːi/, [ˈe̞mæt̪ːi]
  • Rhymes: -emætːi
  • Syllabification(key): e‧mät‧ti

Noun[edit]

emätti (dialectal)

  1. esophagus, throat

Declension[edit]

Inflection of emätti (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative emätti emättit
genitive emättin emättien
partitive emättiä emättejä
illative emättiin emätteihin
singular plural
nominative emätti emättit
accusative nom. emätti emättit
gen. emättin
genitive emättin emättien
partitive emättiä emättejä
inessive emättissä emätteissä
elative emättistä emätteistä
illative emättiin emätteihin
adessive emättillä emätteillä
ablative emättiltä emätteiltä
allative emättille emätteille
essive emättinä emätteinä
translative emättiksi emätteiksi
abessive emättittä emätteittä
instructive emättein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of emätti (Kotus type 5/risti, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative emättini emättini
accusative nom. emättini emättini
gen. emättini
genitive emättini emättieni
partitive emättiäni emättejäni
inessive emättissäni emätteissäni
elative emättistäni emätteistäni
illative emättiini emätteihini
adessive emättilläni emätteilläni
ablative emättiltäni emätteiltäni
allative emättilleni emätteilleni
essive emättinäni emätteinäni
translative emättikseni emätteikseni
abessive emättittäni emätteittäni
instructive
comitative emätteineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative emättisi emättisi
accusative nom. emättisi emättisi
gen. emättisi
genitive emättisi emättiesi
partitive emättiäsi emättejäsi
inessive emättissäsi emätteissäsi
elative emättistäsi emätteistäsi
illative emättiisi emätteihisi
adessive emättilläsi emätteilläsi
ablative emättiltäsi emätteiltäsi
allative emättillesi emätteillesi
essive emättinäsi emätteinäsi
translative emättiksesi emätteiksesi
abessive emättittäsi emätteittäsi
instructive
comitative emätteinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative emättimme emättimme
accusative nom. emättimme emättimme
gen. emättimme
genitive emättimme emättiemme
partitive emättiämme emättejämme
inessive emättissämme emätteissämme
elative emättistämme emätteistämme
illative emättiimme emätteihimme
adessive emättillämme emätteillämme
ablative emättiltämme emätteiltämme
allative emättillemme emätteillemme
essive emättinämme emätteinämme
translative emättiksemme emätteiksemme
abessive emättittämme emätteittämme
instructive
comitative emätteinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative emättinne emättinne
accusative nom. emättinne emättinne
gen. emättinne
genitive emättinne emättienne
partitive emättiänne emättejänne
inessive emättissänne emätteissänne
elative emättistänne emätteistänne
illative emättiinne emätteihinne
adessive emättillänne emätteillänne
ablative emättiltänne emätteiltänne
allative emättillenne emätteillenne
essive emättinänne emätteinänne
translative emättiksenne emätteiksenne
abessive emättittänne emätteittänne
instructive
comitative emätteinenne
third-person possessor
singular plural
nominative emättinsä emättinsä
accusative nom. emättinsä emättinsä
gen. emättinsä
genitive emättinsä emättiensä
partitive emättiään
emättiänsä
emättejään
emättejänsä
inessive emättissään
emättissänsä
emätteissään
emätteissänsä
elative emättistään
emättistänsä
emätteistään
emätteistänsä
illative emättiinsä emätteihinsä
adessive emättillään
emättillänsä
emätteillään
emätteillänsä
ablative emättiltään
emättiltänsä
emätteiltään
emätteiltänsä
allative emättilleen
emättillensä
emätteilleen
emätteillensä
essive emättinään
emättinänsä
emätteinään
emätteinänsä
translative emättikseen
emättiksensä
emätteikseen
emätteiksensä
abessive emättittään
emättittänsä
emätteittään
emätteittänsä
instructive
comitative emätteineen
emätteinensä

Anagrams[edit]