erahua

Ingrian

Alternative forms

• erohua

Etymology

From ero (“difference”) +‎ -hua.

Pronunciation

• (Ala-Laukaa) IPA^(key): /ˈerɑhuɑ/, [ˈe̞rɑˌhuɑ]
• (Soikkola) IPA^(key): /ˈerɑhuɑ/, [ˈe̞rɑˌhuɑ]
• Rhymes: -uɑ
• Hyphenation: e‧ra‧hu‧a

Verb

erahua

1. (intransitive) to separate
2. (intransitive) to divorce

Conjugation

Conjugation of erahua (type 1/ampua, no gradation)
Indikativa
Preesens			Perfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	erahun	en erahu	1st singular	oon erahunt, oon erahunut	en oo erahunt, en oo erahunut
2nd singular	erahut	et erahu	2nd singular	oot erahunt, oot erahunut	et oo erahunt, et oo erahunut
3rd singular	erahuu	ei erahu	3rd singular	ono erahunt, ono erahunut	ei oo erahunt, ei oo erahunut
1st plural	erahumma	emmä erahu	1st plural	oomma erahunneet	emmä oo erahunneet
2nd plural	erahutta	että erahu	2nd plural	ootta erahunneet	että oo erahunneet
3rd plural	erahuut1), erahuvat2), erahuttaa	evät erahu, ei erahuta	3rd plural	ovat erahunneet	evät oo erahunneet, ei oo erahuttu
impersonal	erahuttaa	ei erahuta	impersonal	ono erahuttu	ei oo erahuttu
Imperfekta			Pluskvamperfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	erahuin	en erahunt, en erahunut	1st singular	olin erahunt, olin erahunut	en olt erahunt, en olt erahunut
2nd singular	erahuit	et erahunt, et erahunut	2nd singular	olit erahunt, olit erahunut	et olt erahunt, et olt erahunut
3rd singular	erahui	ei erahunt, ei erahunut	3rd singular	oli erahunt, oli erahunut	ei olt erahunt, ei olt erahunut
1st plural	erahuimma	emmä erahunneet	1st plural	olimma erahunneet	emmä olleet erahunneet
2nd plural	erahuitta	että erahunneet	2nd plural	olitta erahunneet	että olleet erahunneet
3rd plural	erahuit1), erahuivat2), erahuttii	evät erahunneet, ei erahuttu	3rd plural	olivat erahunneet	evät olleet erahunneet, ei olt erahuttu
impersonal	erahuttii	ei erahuttu	impersonal	oli erahuttu	ei olt erahuttu
Konditsionala
Preesens			Perfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	erahuisin	en erahuis	1st singular	olisin erahunt, olisin erahunut	en olis erahunt, en olis erahunut
2nd singular	erahuisit, erahuist1)	et erahuis	2nd singular	olisit erahunt, olisit erahunut	et olis erahunt, et olis erahunut
3rd singular	erahuis	ei erahuis	3rd singular	olis erahunt, olis erahunut	ei olis erahunt, ei olis erahunut
1st plural	erahuisimma	emmä erahuis	1st plural	olisimma erahunneet	emmä olis erahunneet
2nd plural	erahuisitta	että erahuis	2nd plural	olisitta erahunneet	että olis erahunneet
3rd plural	erahuisiit1), erahuisivat2), erahuttais	evät erahuis, ei erahuttais	3rd plural	olisivat erahunneet	evät olis erahunneet, ei olis erahuttu
impersonal	erahuttais	ei erahuttais	impersonal	olis erahuttu	ei olis erahuttu
Imperativa
Preesens			Perfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	—	—	1st singular	—	—
2nd singular	erahu	elä erahu	2nd singular	oo erahunt, oo erahunut	elä oo erahunt, elä oo erahunut
3rd singular	erahukkoo	elköö erahuko	3rd singular	olkoo erahunt, olkoo erahunut	elköö olko erahunt, elköö olko erahunut
1st plural	—	—	1st plural	—	—
2nd plural	erahukkaa	elkää erahuko	2nd plural	olkaa erahunneet	elkää olko erahunneet
3rd plural	erahukkoot	elkööt erahuko, elköö erahuttako	3rd plural	olkoot erahunneet	elkööt olko erahunneet, elköö olko erahuttu
impersonal	erahuttakoo	elköö erahuttako	impersonal	olkoo erahuttu	elköö olko erahuttu
Potentsiala
Preesens
	positive	negative
1st singular	erahunen	en erahune
2nd singular	erahunet	et erahune
3rd singular	erahunnoo	ei erahune
1st plural	erahunemma	emmä erahune
2nd plural	erahunetta	että erahune
3rd plural	erahunnoot	evät erahune, ei erahuttane
impersonal	erahuttanoo	ei erahuttane
Nominal forms
Infinitivat			Partisipat
				active	passive
1st		erahua	present	erahuva	erahuttava
2nd	inessive	erahues	past	erahunt, erahunut	erahuttu
	instructive	erahuen	1) Chiefly in the Soikkola dialect. 2) Chiefly in the Ala-Laukaa dialect. *) For the imperative, the 2nd plural (erahukkaa) may be used for the 3rd person as well. **) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) to the indicative ***) The deliberative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) or -kse to either the indicative or the potential ****) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse-, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition.
3rd	illative	erahummaa
	inessive	erahumas
	elative	erahumast
	abessive	erahumata
4th	nominative	erahumiin
	partitive	erahumista, erahumist

Derived terms

• erahus
• erahussa

 

References

• Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 35