escripturar
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
From escriptura + -ar.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
escripturar (first-person singular present escripturo, first-person singular preterite escripturí, past participle escripturat)
- (transitive) to formalise, to execute by deed
Conjugation[edit]
Conjugation of escripturar (first conjugation)
Further reading[edit]
- “escripturar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.