exsuperabilis
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
exsuperō (“to surpass, overpower”) + -bilis
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ek.su.peˈraː.bi.lis/, [ɛks̠ʊpɛˈräːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ek.su.peˈra.bi.lis/, [eɡzupeˈräːbilis]
Adjective[edit]
exsuperābilis (neuter exsuperābile); third-declension two-termination adjective
- able to be overcome, surmountable
- that overcomes, overpowering, irresistible
Declension[edit]
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | exsuperābilis | exsuperābile | exsuperābilēs | exsuperābilia | |
Genitive | exsuperābilis | exsuperābilium | |||
Dative | exsuperābilī | exsuperābilibus | |||
Accusative | exsuperābilem | exsuperābile | exsuperābilēs exsuperābilīs |
exsuperābilia | |
Ablative | exsuperābilī | exsuperābilibus | |||
Vocative | exsuperābilis | exsuperābile | exsuperābilēs | exsuperābilia |
References[edit]
- “exsuperabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “exsuperabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers