exulceratio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From exulcerō +‎ -tiō.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

exulcerātiō f (genitive exulcerātiōnis); third declension

  1. soreness, festering, exulceration
  2. exasperation, aggravation (of pain)

Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative exulcerātiō exulcerātiōnēs
Genitive exulcerātiōnis exulcerātiōnum
Dative exulcerātiōnī exulcerātiōnibus
Accusative exulcerātiōnem exulcerātiōnēs
Ablative exulcerātiōne exulcerātiōnibus
Vocative exulcerātiō exulcerātiōnēs

Descendants[edit]

References[edit]