heilur
Jump to navigation
Jump to search
Faroese[edit]
Etymology[edit]
From Old Norse heill (compare Icelandic heill, Norwegian, Danish, and Swedish hel), from Proto-Germanic *hailaz (compare English whole, hale, Dutch heel, German heil), from Proto-Indo-European *kéh₂ilos (“healthy, whole”).
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
heilur
Declension[edit]
heilur a1 | |||
Singular (eintal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
Nominative (hvørfall) | heilur | heil | heilt |
Accusative (hvønnfall) | heilan | heila | |
Dative (hvørjumfall) | heilum | heilari | heilum |
Genitive (hvørsfall) | (heils) | (heilar) | (heils) |
Plural (fleirtal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
Nominative (hvørfall) | heilir | heilar | heil |
Accusative (hvønnfall) | heilar | ||
Dative (hvørjumfall) | heilum | ||
Genitive (hvørsfall) | (heila) |