hejulor

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

hejulor (present infinitive hejulārī, perfect active hejulātus sum); first conjugation, deponent

  1. Alternative form of heiulor

Conjugation[edit]

   Conjugation of hejulor (first conjugation, deponent)
indicative singular plural
first second third first second third
active present hejulor hejulāris,
hejulāre
hejulātur hejulāmur hejulāminī hejulantur
imperfect hejulābar hejulābāris,
hejulābāre
hejulābātur hejulābāmur hejulābāminī hejulābantur
future hejulābor hejulāberis,
hejulābere
hejulābitur hejulābimur hejulābiminī hejulābuntur
perfect hejulātus + present active indicative of sum
pluperfect hejulātus + imperfect active indicative of sum
future perfect hejulātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present hejuler hejulēris,
hejulēre
hejulētur hejulēmur hejulēminī hejulentur
imperfect hejulārer hejulārēris,
hejulārēre
hejulārētur hejulārēmur hejulārēminī hejulārentur
perfect hejulātus + present active subjunctive of sum
pluperfect hejulātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present hejulāre hejulāminī
future hejulātor hejulātor hejulantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives hejulārī hejulātum esse hejulātūrum esse
participles hejulāns hejulātus hejulātūrus hejulandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
hejulandī hejulandō hejulandum hejulandō hejulātum hejulātū