hunninko
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Unknown. Possibly related to Estonian hunnik.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
hunninko (rare)
Usage notes[edit]
The word itself is rare, but hunningolla and hunningolle, two inflected forms used as adverbs, are not.
Declension[edit]
Inflection of hunninko (Kotus type 1*G/valo, nk-ng gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | hunninko | hunningot | ||
genitive | hunningon | hunninkojen | ||
partitive | hunninkoa | hunninkoja | ||
illative | hunninkoon | hunninkoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | hunninko | hunningot | ||
accusative | nom. | hunninko | hunningot | |
gen. | hunningon | |||
genitive | hunningon | hunninkojen | ||
partitive | hunninkoa | hunninkoja | ||
inessive | hunningossa | hunningoissa | ||
elative | hunningosta | hunningoista | ||
illative | hunninkoon | hunninkoihin | ||
adessive | hunningolla | hunningoilla | ||
ablative | hunningolta | hunningoilta | ||
allative | hunningolle | hunningoille | ||
essive | hunninkona | hunninkoina | ||
translative | hunningoksi | hunningoiksi | ||
abessive | hunningotta | hunningoitta | ||
instructive | — | hunningoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |