idiocieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From idiota +‎ -eć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /iˈdjɔ.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: i‧dio‧cieć

Verb

[edit]

idiocieć impf (perfective zidiocieć)

  1. (intransitive, colloquial) to become stupid, to go daffy, to grow stupid
    Synonyms: durnieć, głupieć, kretynieć, tępieć

Conjugation

[edit]
Conjugation of idiocieć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive idiocieć
present tense 1st idiocieję idiociejemy
2nd idiociejesz idiociejecie
3rd idiocieje idiocieją
impersonal idiocieje się
past tense 1st idiociałem,
-(e)m idiociał
idiociałam,
-(e)m idiociała
idiociałom,
-(e)m idiociało
idiocieliśmy,
-(e)śmy idiocieli
idiociałyśmy,
-(e)śmy idiociały
2nd idiociałeś,
-(e)ś idiociał
idiociałaś,
-(e)ś idiociała
idiociałoś,
-(e)ś idiociało
idiocieliście,
-(e)ście idiocieli
idiociałyście,
-(e)ście idiociały
3rd idiociał idiociała idiociało idiocieli idiociały
impersonal idiociano
future tense 1st będę idiociał,
będę idiocieć
będę idiociała,
będę idiocieć
będę idiociało,
będę idiocieć
będziemy idiocieli,
będziemy idiocieć
będziemy idiociały,
będziemy idiocieć
2nd będziesz idiociał,
będziesz idiocieć
będziesz idiociała,
będziesz idiocieć
będziesz idiociało,
będziesz idiocieć
będziecie idiocieli,
będziecie idiocieć
będziecie idiociały,
będziecie idiocieć
3rd będzie idiociał,
będzie idiocieć
będzie idiociała,
będzie idiocieć
będzie idiociało,
będzie idiocieć
będą idiocieli,
będą idiocieć
będą idiociały,
będą idiocieć
impersonal będzie idiocieć się
conditional 1st idiociałbym,
bym idiociał
idiociałabym,
bym idiociała
idiociałobym,
bym idiociało
idiocielibyśmy,
byśmy idiocieli
idiociałybyśmy,
byśmy idiociały
2nd idiociałbyś,
byś idiociał
idiociałabyś,
byś idiociała
idiociałobyś,
byś idiociało
idiocielibyście,
byście idiocieli
idiociałybyście,
byście idiociały
3rd idiociałby,
by idiociał
idiociałaby,
by idiociała
idiociałoby,
by idiociało
idiocieliby,
by idiocieli
idiociałyby,
by idiociały
impersonal idiociano by
imperative 1st niech idiocieję idiociejmy
2nd idiociej idiociejcie
3rd niech idiocieje niech idiocieją
active adjectival participle idiociejący idiociejąca idiociejące idiociejący idiociejące
contemporary adverbial participle idiociejąc
verbal noun idiocenie
[edit]
adjective
adverb
nouns

Further reading

[edit]
  • idiocieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • idiocieć in Polish dictionaries at PWN