zidiocieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From z- +‎ idiocieć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ziˈdjɔ.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: zi‧dio‧cieć

Verb

[edit]

zidiocieć pf (imperfective idiocieć)

  1. (intransitive, colloquial) to become stupid, to go daffy, to grow stupid
    Synonyms: zdurnieć, zgłupieć, skretynieć, stępieć

Conjugation

[edit]
Conjugation of zidiocieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zidiocieć
future tense 1st zidiocieję zidiociejemy
2nd zidiociejesz zidiociejecie
3rd zidiocieje zidiocieją
impersonal zidiocieje się
past tense 1st zidiociałem,
-(e)m zidiociał
zidiociałam,
-(e)m zidiociała
zidiociałom,
-(e)m zidiociało
zidiocieliśmy,
-(e)śmy zidiocieli
zidiociałyśmy,
-(e)śmy zidiociały
2nd zidiociałeś,
-(e)ś zidiociał
zidiociałaś,
-(e)ś zidiociała
zidiociałoś,
-(e)ś zidiociało
zidiocieliście,
-(e)ście zidiocieli
zidiociałyście,
-(e)ście zidiociały
3rd zidiociał zidiociała zidiociało zidiocieli zidiociały
impersonal zidiociano
conditional 1st zidiociałbym,
bym zidiociał
zidiociałabym,
bym zidiociała
zidiociałobym,
bym zidiociało
zidiocielibyśmy,
byśmy zidiocieli
zidiociałybyśmy,
byśmy zidiociały
2nd zidiociałbyś,
byś zidiociał
zidiociałabyś,
byś zidiociała
zidiociałobyś,
byś zidiociało
zidiocielibyście,
byście zidiocieli
zidiociałybyście,
byście zidiociały
3rd zidiociałby,
by zidiociał
zidiociałaby,
by zidiociała
zidiociałoby,
by zidiociało
zidiocieliby,
by zidiocieli
zidiociałyby,
by zidiociały
impersonal zidiociano by
imperative 1st niech zidiocieję zidiociejmy
2nd zidiociej zidiociejcie
3rd niech zidiocieje niech zidiocieją
anterior adverbial participle zidiociawszy
verbal noun zidiocenie
[edit]
adjective
adverb
nouns

Further reading

[edit]
  • zidiocieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zidiocieć in Polish dictionaries at PWN