improprius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

improprius (feminine impropria, neuter improprium, adverb impropriē); first/second-declension adjective

  1. not-befitting, unsuitable, improper

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative improprius impropria improprium impropriī impropriae impropria
Genitive impropriī impropriae impropriī impropriōrum impropriārum impropriōrum
Dative impropriō impropriō impropriīs
Accusative improprium impropriam improprium impropriōs impropriās impropria
Ablative impropriō impropriā impropriō impropriīs
Vocative improprie impropria improprium impropriī impropriae impropria

References[edit]

  • improprius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • improprius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press