improvisum
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /imˈpro.u̯i.sum/, [ɪmˈprou̯ɪs̠ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /imˈpro.vi.sum/, [imˈprɔːvis̬um]
Adjective
[edit]imprōvīsum
- inflection of imprōvīsus:
Noun
[edit]imprōvīsum n (genitive imprōvīsī); second declension
- that which is unforeseen, an emergency
- unexpectedly, suddenly
Declension
[edit]Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | imprōvīsum | imprōvīsa |
Genitive | imprōvīsī | imprōvīsōrum |
Dative | imprōvīsō | imprōvīsīs |
Accusative | imprōvīsum | imprōvīsa |
Ablative | imprōvīsō | imprōvīsīs |
Vocative | imprōvīsum | imprōvīsa |