indistinctus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From in- +‎ distīnctus.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

indistīnctus (feminine indistīncta, neuter indistīnctum); first/second-declension adjective

  1. not easily distinguished; easily confused
  2. indistinct, obscure

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative indistīnctus indistīncta indistīnctum indistīnctī indistīnctae indistīncta
Genitive indistīnctī indistīnctae indistīnctī indistīnctōrum indistīnctārum indistīnctōrum
Dative indistīnctō indistīnctō indistīnctīs
Accusative indistīnctum indistīnctam indistīnctum indistīnctōs indistīnctās indistīncta
Ablative indistīnctō indistīnctā indistīnctō indistīnctīs
Vocative indistīncte indistīncta indistīnctum indistīnctī indistīnctae indistīncta

Descendants[edit]

References[edit]

  • indistinctus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • indistinctus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • indistinctus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.