inspuo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From in- +‎ spuō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

inspuō (present infinitive inspuere, perfect active inspuī, supine inspūtum); third conjugation

  1. (transitive, intransitive) I spit upon

Conjugation[edit]

   Conjugation of inspuō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present inspuō inspuis inspuit inspuimus inspuitis inspuunt
imperfect inspuēbam inspuēbās inspuēbat inspuēbāmus inspuēbātis inspuēbant
future inspuam inspuēs inspuet inspuēmus inspuētis inspuent
perfect inspuī inspuistī inspuit inspuimus inspuistis inspuērunt,
inspuēre
pluperfect inspueram inspuerās inspuerat inspuerāmus inspuerātis inspuerant
future perfect inspuerō inspueris inspuerit inspuerimus inspueritis inspuerint
passive present inspuor inspueris,
inspuere
inspuitur inspuimur inspuiminī inspuuntur
imperfect inspuēbar inspuēbāris,
inspuēbāre
inspuēbātur inspuēbāmur inspuēbāminī inspuēbantur
future inspuar inspuēris,
inspuēre
inspuētur inspuēmur inspuēminī inspuentur
perfect inspūtus + present active indicative of sum
pluperfect inspūtus + imperfect active indicative of sum
future perfect inspūtus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present inspuam inspuās inspuat inspuāmus inspuātis inspuant
imperfect inspuerem inspuerēs inspueret inspuerēmus inspuerētis inspuerent
perfect inspuerim inspuerīs inspuerit inspuerīmus inspuerītis inspuerint
pluperfect inspuissem inspuissēs inspuisset inspuissēmus inspuissētis inspuissent
passive present inspuar inspuāris,
inspuāre
inspuātur inspuāmur inspuāminī inspuantur
imperfect inspuerer inspuerēris,
inspuerēre
inspuerētur inspuerēmur inspuerēminī inspuerentur
perfect inspūtus + present active subjunctive of sum
pluperfect inspūtus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present inspue inspuite
future inspuitō inspuitō inspuitōte inspuuntō
passive present inspuere inspuiminī
future inspuitor inspuitor inspuuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives inspuere inspuisse inspūtūrum esse inspuī inspūtum esse inspūtum īrī
participles inspuēns inspūtūrus inspūtus inspuendus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
inspuendī inspuendō inspuendum inspuendō inspūtum inspūtū

References[edit]

  • inspuo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • inspuo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • inspuo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7)‎[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN