kalumnior

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ido[edit]

Verb[edit]

kalumnior

  1. future infinitive of kalumniar

Latin[edit]

Verb[edit]

kalumnior (present infinitive kalumniārī, perfect active kalumniātus sum); first conjugation, deponent

  1. Alternative form of calumnior

Conjugation[edit]

   Conjugation of kalumnior (first conjugation, deponent)
indicative singular plural
first second third first second third
active present kalumnior kalumniāris,
kalumniāre
kalumniātur kalumniāmur kalumniāminī kalumniantur
imperfect kalumniābar kalumniābāris,
kalumniābāre
kalumniābātur kalumniābāmur kalumniābāminī kalumniābantur
future kalumniābor kalumniāberis,
kalumniābere
kalumniābitur kalumniābimur kalumniābiminī kalumniābuntur
perfect kalumniātus + present active indicative of sum
pluperfect kalumniātus + imperfect active indicative of sum
future perfect kalumniātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present kalumnier kalumniēris,
kalumniēre
kalumniētur kalumniēmur kalumniēminī kalumnientur
imperfect kalumniārer kalumniārēris,
kalumniārēre
kalumniārētur kalumniārēmur kalumniārēminī kalumniārentur
perfect kalumniātus + present active subjunctive of sum
pluperfect kalumniātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present kalumniāre kalumniāminī
future kalumniātor kalumniātor kalumniantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives kalumniārī kalumniātum esse kalumniātūrum esse
participles kalumniāns kalumniātus kalumniātūrus kalumniandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
kalumniandī kalumniandō kalumniandum kalumniandō kalumniātum kalumniātū