obrać

Polish

Etymology

From o- +‎ brać. Doublet of oferować.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔ.brat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔbrat͡ɕ
• Syllabification: o‧brać

Verb

obrać pf (imperfective obierać)

1. (transitive) to peel, to shell
2. (transitive) to strip, to deprive [+ z (genitive) = of something]
3. (transitive) to choose, to decide on
4. (transitive) to elect, to appoint, to choose

   Synonym: wybrać

Conjugation

Conjugation of obrać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obrać
future tense	1st	obiorę			obierzemy
	2nd	obierzesz			obierzecie
	3rd	obierze			obiorą
	impersonal	obierze się
past tense	1st	obrałem, -(e)m obrał	obrałam, -(e)m obrała	obrałom, -(e)m obrało	obraliśmy, -(e)śmy obrali	obrałyśmy, -(e)śmy obrały
	2nd	obrałeś, -(e)ś obrał	obrałaś, -(e)ś obrała	obrałoś, -(e)ś obrało	obraliście, -(e)ście obrali	obrałyście, -(e)ście obrały
	3rd	obrał	obrała	obrało	obrali	obrały
	impersonal	obrano
conditional	1st	obrałbym, bym obrał	obrałabym, bym obrała	obrałobym, bym obrało	obralibyśmy, byśmy obrali	obrałybyśmy, byśmy obrały
	2nd	obrałbyś, byś obrał	obrałabyś, byś obrała	obrałobyś, byś obrało	obralibyście, byście obrali	obrałybyście, byście obrały
	3rd	obrałby, by obrał	obrałaby, by obrała	obrałoby, by obrało	obraliby, by obrali	obrałyby, by obrały
	impersonal	obrano by
imperative	1st	niech obiorę			obierzmy
	2nd	obierz			obierzcie
	3rd	niech obierze			niech obiorą
passive adjectival participle		obrany	obrana	obrane	obrani	obrane
anterior adverbial participle		obrawszy
verbal noun		obranie

Further reading

• obrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obrać in Polish dictionaries at PWN