orientator
Jump to navigation
Jump to search
English[edit]
Etymology[edit]
Noun[edit]
orientator (plural orientators)
- An instrument for orientating.
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Adjective[edit]
orientator m or n (feminine singular orientatoare, masculine plural orientatori, feminine and neuter plural orientatoare)
Declension[edit]
Declension of orientator
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | orientator | orientatoare | orientatori | orientatoare | ||
definite | orientatorul | orientatoarea | orientatorii | orientatoarele | |||
genitive/ dative |
indefinite | orientator | orientatoare | orientatori | orientatoare | ||
definite | orientatorului | orientatoarei | orientatorilor | orientatoarelor |