parasiteren
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Alternative forms[edit]
- parasiteeren (archaic)
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
parasiteren
- (intransitive, transitive) to parasitise
Inflection[edit]
Conjugation of parasiteren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | parasiteren | |||
past singular | parasiteerde | |||
past participle | geparasiteerd | |||
infinitive | parasiteren | |||
gerund | parasiteren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | parasiteer | parasiteerde | ||
2nd person sing. (jij) | parasiteert | parasiteerde | ||
2nd person sing. (u) | parasiteert | parasiteerde | ||
2nd person sing. (gij) | parasiteert | parasiteerde | ||
3rd person singular | parasiteert | parasiteerde | ||
plural | parasiteren | parasiteerden | ||
subjunctive sing.1 | parasitere | parasiteerde | ||
subjunctive plur.1 | parasiteren | parasiteerden | ||
imperative sing. | parasiteer | |||
imperative plur.1 | parasiteert | |||
participles | parasiterend | geparasiteerd | ||
1) Archaic. |