prijsgeven

Dutch

Etymology

From prijs (“prize, booty”) +‎ geven (“to give”). Compare German preisgeben.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈprɛi̯sɣeːvə(n)/

• Audio

  (file)

Verb

prijsgeven

1. (transitive) to surrender, to give up
   • 1848, J.L. van der Vliet, chapter III, in Geschiedenis van keizer Napoleon aan het opkomend geslacht verteld‎^[1], pages 26-27:

     Terwijl alzoo de zee in vlammen scheen te staan, vlogen twee met kruid beladen schepen in de lucht, zoodat de aarde dreunde als bij eene aardbeving; de bommen en granaten uit de fransche batterijen kruisten over het water en over de muren en poorten der stad, die nu op den negentienden December 1793 was prijsgegeven aan de willekeur der veroveraars.

     While the sea thus seemed to be burning, two ships laden with spices flew into the air, so that the earth rumbled, as during an earthquake; the bombs and grenades from the French batteries crossed over the water and over the walls and gates of the city, which had now been surrendered to the capriciousness of the conquerors on the nineteenth of December, 1793.

2. (transitive) to disclose, to reveal

Inflection

Inflection of prijsgeven (strong class 5, separable)
infinitive	prijsgeven
past singular	gaf prijs
past participle	prijsgegeven
infinitive	prijsgeven
gerund	prijsgeven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	geef prijs	gaf prijs	prijsgeef	prijsgaf
2nd person sing. (jij)	geeft prijs	gaf prijs	prijsgeeft	prijsgaf
2nd person sing. (u)	geeft prijs	gaf prijs	prijsgeeft	prijsgaf
2nd person sing. (gij)	geeft prijs	gaaft prijs	prijsgeeft	prijsgaaft
3rd person singular	geeft prijs	gaf prijs	prijsgeeft	prijsgaf
plural	geven prijs	gaven prijs	prijsgeven	prijsgaven
subjunctive sing.1	geve prijs	gave prijs	prijsgeve	prijsgave
subjunctive plur.1	geven prijs	gaven prijs	prijsgeven	prijsgaven
imperative sing.	geef prijs
imperative plur.1	geeft prijs
participles	prijsgevend	prijsgegeven
1) Archaic.

Descendants

• Afrikaans: prysgee