rectoratus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /reːk.toːˈraː.tus/, [reːkt̪oːˈräːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /rek.toˈra.tus/, [rekt̪oˈräːt̪us]
Noun[edit]
rēctōrātus m (genitive rēctōrātūs); fourth declension
- (Medieval Latin) rectorate, office of a rector
Declension[edit]
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | rēctōrātus | rēctōrātūs |
Genitive | rēctōrātūs | rēctōrātuum |
Dative | rēctōrātuī | rēctōrātibus |
Accusative | rēctōrātum | rēctōrātūs |
Ablative | rēctōrātū | rēctōrātibus |
Vocative | rēctōrātus | rēctōrātūs |