ritualis
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /riː.tuˈaː.lis/, [riːt̪uˈäːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ri.tuˈa.lis/, [rit̪uˈäːlis]
Adjective[edit]
rītuālis (neuter rītuāle); third-declension two-termination adjective
Declension[edit]
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | rītuālis | rītuāle | rītuālēs | rītuālia | |
Genitive | rītuālis | rītuālium | |||
Dative | rītuālī | rītuālibus | |||
Accusative | rītuālem | rītuāle | rītuālēs rītuālīs |
rītuālia | |
Ablative | rītuālī | rītuālibus | |||
Vocative | rītuālis | rītuāle | rītuālēs | rītuālia |
Derived terms[edit]
Noun[edit]
rītuālis
References[edit]
- “ritualis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- libri rituales libri in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.