sexviratus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /sek.su̯iˈraː.tus/, [s̠ɛks̠u̯ɪˈräːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /seks.viˈra.tus/, [seɡzviˈräːt̪us]
Noun[edit]
sexvirātus m (genitive sexvirātūs); fourth declension
- sexvirate (rank or office of a sexvir)
Declension[edit]
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | sexvirātus | sexvirātūs |
Genitive | sexvirātūs | sexvirātuum |
Dative | sexvirātuī | sexvirātibus |
Accusative | sexvirātum | sexvirātūs |
Ablative | sexvirātū | sexvirātibus |
Vocative | sexvirātus | sexvirātūs |
References[edit]
- sexviratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.