spieprzyć

Polish[edit]

From s- +‎ pieprzyć.

spieprzyć pf (imperfective spieprzać)

(intransitive, mildly vulgar) to hightail it, to piss off, to bugger off (to leave)
Synonyms: see Thesaurus:uciekać
(transitive, intransitive, mildly vulgar) to screw up; to fuck up (to botch something, to make a mistake)

spieprzyć pf

Conjugation of spieprzyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spieprzyć
future tense	1^st	spieprzę			spieprzymy
	2^nd	spieprzysz			spieprzycie
	3^rd	spieprzy			spieprzą
	impersonal	spieprzy się
past tense	1^st	spieprzyłem, -(e)m spieprzył	spieprzyłam, -(e)m spieprzyła	spieprzyłom, -(e)m spieprzyło	spieprzyliśmy, -(e)śmy spieprzyli	spieprzyłyśmy, -(e)śmy spieprzyły
	2^nd	spieprzyłeś, -(e)ś spieprzył	spieprzyłaś, -(e)ś spieprzyła	spieprzyłoś, -(e)ś spieprzyło	spieprzyliście, -(e)ście spieprzyli	spieprzyłyście, -(e)ście spieprzyły
	3^rd	spieprzył	spieprzyła	spieprzyło	spieprzyli	spieprzyły
	impersonal	spieprzono
conditional	1^st	spieprzyłbym, bym spieprzył	spieprzyłabym, bym spieprzyła	spieprzyłobym, bym spieprzyło	spieprzylibyśmy, byśmy spieprzyli	spieprzyłybyśmy, byśmy spieprzyły
	2^nd	spieprzyłbyś, byś spieprzył	spieprzyłabyś, byś spieprzyła	spieprzyłobyś, byś spieprzyło	spieprzylibyście, byście spieprzyli	spieprzyłybyście, byście spieprzyły
	3^rd	spieprzyłby, by spieprzył	spieprzyłaby, by spieprzyła	spieprzyłoby, by spieprzyło	spieprzyliby, by spieprzyli	spieprzyłyby, by spieprzyły
	impersonal	spieprzono by
imperative	1^st	niech spieprzę			spieprzmy
	2^nd	spieprz			spieprzcie
	3^rd	niech spieprzy			niech spieprzą
passive adjectival participle		spieprzony	spieprzona	spieprzone	spieprzeni	spieprzone
anterior adverbial participle		spieprzywszy
verbal noun		spieprzenie