spowić

Polish

Etymology

From s- +‎ po- +‎ wić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspɔ.vit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvit͡ɕ
• Syllabification: spo‧wić

Verb

spowić pf (imperfective spowijać)

1. (transitive, literary) to encircle, to surround, to wreathe

   Synonym: otoczyć

2. (transitive, literary) to enshroud, to enwrap, to envelop, to wrap

   Synonyms: okryć, otulić

3. (reflexive with się, literary) to be enveloped

   Synonyms: okryć się, otulić się

Conjugation

Conjugation of spowić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spowić
future tense	1st	spowiję			spowijemy
	2nd	spowijesz			spowijecie
	3rd	spowije			spowiją
	impersonal	spowije się
past tense	1st	spowiłem, -(e)m spowił	spowiłam, -(e)m spowiła	spowiłom, -(e)m spowiło	spowiliśmy, -(e)śmy spowili	spowiłyśmy, -(e)śmy spowiły
	2nd	spowiłeś, -(e)ś spowił	spowiłaś, -(e)ś spowiła	spowiłoś, -(e)ś spowiło	spowiliście, -(e)ście spowili	spowiłyście, -(e)ście spowiły
	3rd	spowił	spowiła	spowiło	spowili	spowiły
	impersonal	spowito
conditional	1st	spowiłbym, bym spowił	spowiłabym, bym spowiła	spowiłobym, bym spowiło	spowilibyśmy, byśmy spowili	spowiłybyśmy, byśmy spowiły
	2nd	spowiłbyś, byś spowił	spowiłabyś, byś spowiła	spowiłobyś, byś spowiło	spowilibyście, byście spowili	spowiłybyście, byście spowiły
	3rd	spowiłby, by spowił	spowiłaby, by spowiła	spowiłoby, by spowiło	spowiliby, by spowili	spowiłyby, by spowiły
	impersonal	spowito by
imperative	1st	niech spowiję			spowijmy
	2nd	spowij			spowijcie
	3rd	niech spowije			niech spowiją
passive adjectival participle		spowity	spowita	spowite	spowici	spowite
anterior adverbial participle		spowiwszy
verbal noun		spowicie

Further reading

• spowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spowić in Polish dictionaries at PWN