strigatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /striˈɡaː.tus/, [s̠t̪rɪˈɡäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /striˈɡa.tus/, [st̪riˈɡäːt̪us]
Noun
[edit]strigātus m (genitive strigātī); second declension
Declension
[edit]Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | strigātus | strigātī |
Genitive | strigātī | strigātōrum |
Dative | strigātō | strigātīs |
Accusative | strigātum | strigātōs |
Ablative | strigātō | strigātīs |
Vocative | strigāte | strigātī |
Related terms
[edit]Adjective
[edit]strigātus (feminine strigāta, neuter strigātum); first/second-declension adjective
- having transverse bands of colour; strigate
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | strigātus | strigāta | strigātum | strigātī | strigātae | strigāta | |
Genitive | strigātī | strigātae | strigātī | strigātōrum | strigātārum | strigātōrum | |
Dative | strigātō | strigātō | strigātīs | ||||
Accusative | strigātum | strigātam | strigātum | strigātōs | strigātās | strigāta | |
Ablative | strigātō | strigātā | strigātō | strigātīs | |||
Vocative | strigāte | strigāta | strigātum | strigātī | strigātae | strigāta |
References
[edit]- “strigatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- strigatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.