subauditio
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From subaudiō (“understand”) + -tiō.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /su.bau̯ˈdi.ti.oː/, [s̠ʊbäu̯ˈd̪ɪt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /su.bau̯ˈdit.t͡si.o/, [subäu̯ˈd̪it̪ː͡s̪io]
Noun[edit]
subauditiō f (genitive subauditiōnis); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | subauditiō | subauditiōnēs |
| Genitive | subauditiōnis | subauditiōnum |
| Dative | subauditiōnī | subauditiōnibus |
| Accusative | subauditiōnem | subauditiōnēs |
| Ablative | subauditiōne | subauditiōnibus |
| Vocative | subauditiō | subauditiōnēs |
References[edit]
- “subauditio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- subauditio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.