wegpromoveren

Dutch

Etymology

From weg +‎ promoveren.

Pronunciation

• (file)

• Hyphenation: weg‧pro‧mo‧ve‧ren

Verb

wegpromoveren

1. to kick upstairs or boot upstairs, that is, to promote a troublesome subject or employee to an apparently higher position which has less authority or influence
   • 2017, ““Ik schaam me diep”: ambtenaar krijgt 2.900 euro per maand om geen klap te doen. Al zeventien jaar lang”, in RTL TVI‎^[1]:

     Mevrouw Detry werd in het jaar 2000 weggepromoveerd naar de provinciale bibliotheek nadat haar onterecht een leidinggevende functie was geweigerd.

     (please add an English translation of this quotation)

Inflection

Conjugation of wegpromoveren (weak, separable)
infinitive	wegpromoveren
past singular	promoveerde weg
past participle	weggepromoveerd
infinitive	wegpromoveren
gerund	wegpromoveren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	promoveer weg	promoveerde weg	wegpromoveer	wegpromoveerde
2nd person sing. (jij)	promoveert weg	promoveerde weg	wegpromoveert	wegpromoveerde
2nd person sing. (u)	promoveert weg	promoveerde weg	wegpromoveert	wegpromoveerde
2nd person sing. (gij)	promoveert weg	promoveerde weg	wegpromoveert	wegpromoveerde
3rd person singular	promoveert weg	promoveerde weg	wegpromoveert	wegpromoveerde
plural	promoveren weg	promoveerden weg	wegpromoveren	wegpromoveerden
subjunctive sing.1	promovere weg	promoveerde weg	wegpromovere	wegpromoveerde
subjunctive plur.1	promoveren weg	promoveerden weg	wegpromoveren	wegpromoveerden
imperative sing.	promoveer weg
imperative plur.1	promoveert weg
participles	wegpromoverend	weggepromoveerd
1) Archaic.