yem

See also: Yem, YEM, yếm, yểm, yəm, yə̀m, and -yəm

English

Etymology 1

See hyem.

Pronunciation

• IPA^(key): /jɛm/

• Audio (Southern England)

  (file)

• Rhymes: -ɛm

Adverb

yem (not comparable)

1. (Geordie) Alternative spelling of hyem

Etymology 2

A young woman wearing a yem

Borrowed from Vietnamese yếm.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈiːəm/

• Audio (Southern England)

  (file)

• Rhymes: -iːəm

Noun

yem (plural yems)

1. (fashion) A Vietnamese form of underbodice; a dudou, its Chinese progenitor and equivalent.

Synonyms

• dudou, tu-tou (Chinese contexts)

Hypernyms

• bodice, bib

Translations

a Vietnamese Chinese form of the bodice — see also dudou

• Chinese:

  Cantonese: 肚兜 (tou⁵ dau¹)

  Mandarin: 肚兜 (zh) (dùdōu)

• Khmer: អៀម (km) (ʼiəm)
• Lao: ອ້ຽມ (ʼīam)
• Thai: เอี๊ยม (íiam), เต่า (th) (dtào)
• Vietnamese: yếm (vi)

References

• Griffiths, Bill (2004) A Dictionary of North East Dialect, Northumbria University Press, →ISBN, page 191

Azerbaijani

Etymology

By surface analysis, ye +‎ -m.

Pronunciation

• Audio

  (file)

Noun

yem (definite accusative yemi, plural yemlər)

1. fodder

Declension

Declension of yem
	singular	plural
nominative	yem	yemlər
definite accusative	yemi	yemləri
dative	yemə	yemlərə
locative	yemdə	yemlərdə
ablative	yemdən	yemlərdən
definite genitive	yemin	yemlərin

Possessive forms of yem
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	yemim	yemlərim
sənin (“your”)	yemin	yemlərin
onun (“his/her/its”)	yemi	yemləri
bizim (“our”)	yemimiz	yemlərimiz
sizin (“your”)	yeminiz	yemləriniz
onların (“their”)	yemi or yemləri	yemləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	yemimi	yemlərimi
sənin (“your”)	yemini	yemlərini
onun (“his/her/its”)	yemini	yemlərini
bizim (“our”)	yemimizi	yemlərimizi
sizin (“your”)	yeminizi	yemlərinizi
onların (“their”)	yemini or yemlərini	yemlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	yemimə	yemlərimə
sənin (“your”)	yeminə	yemlərinə
onun (“his/her/its”)	yeminə	yemlərinə
bizim (“our”)	yemimizə	yemlərimizə
sizin (“your”)	yeminizə	yemlərinizə
onların (“their”)	yeminə or yemlərinə	yemlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	yemimdə	yemlərimdə
sənin (“your”)	yemində	yemlərində
onun (“his/her/its”)	yemində	yemlərində
bizim (“our”)	yemimizdə	yemlərimizdə
sizin (“your”)	yeminizdə	yemlərinizdə
onların (“their”)	yemində or yemlərində	yemlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	yemimdən	yemlərimdən
sənin (“your”)	yemindən	yemlərindən
onun (“his/her/its”)	yemindən	yemlərindən
bizim (“our”)	yemimizdən	yemlərimizdən
sizin (“your”)	yeminizdən	yemlərinizdən
onların (“their”)	yemindən or yemlərindən	yemlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	yemimin	yemlərimin
sənin (“your”)	yeminin	yemlərinin
onun (“his/her/its”)	yeminin	yemlərinin
bizim (“our”)	yemimizin	yemlərimizin
sizin (“your”)	yeminizin	yemlərinizin
onların (“their”)	yeminin or yemlərinin	yemlərinin

Derived terms

• yemləmək

Further reading

• “yem” in Obastan.com.

Middle English

Etymology 1

Noun

yem

1. (Early Middle English) Alternative form of em (“uncle”)

Etymology 2

Pronoun

yem

1. (Northern, northern East Midlands) Alternative form of þem (“them”)

Etymology 3

Noun

yem

1. Alternative form of yeme (“attention, care”)

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish یم (yem, “food, ration, bait; primer (for a gun)”), from Proto-Turkic *yēm, *yē- (“to eat”).

Cognates

• Azerbaijani yem
• Bashkir ем (yem)
• Chagatai ییم (yem)
• Karakhanid یِیمْ (yem)
• Kazakh жем (jem)
• Kumyk ем (yem)
• Kyrgyz жем (jem)
• Nogai ем (yem)
• Southern Altai јем (ǰem)
• Tatar җим (cim), cim
• Uyghur يەم (yem)
• Uzbek yem

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈjem/
• Hyphenation: yem

Noun

yem (definite accusative yemi, plural yemler)

1. feed, fodder

   Synonym: yeygi

2. bait (substance used to allure animals)
3. (figuratively) bait (anything which allures)

Declension

Inflection
Nominative	yem
Definite accusative	yemi
	Singular	Plural
Nominative	yem	yemler
Definite accusative	yemi	yemleri
Dative	yeme	yemlere
Locative	yemde	yemlerde
Ablative	yemden	yemlerden
Genitive	yemin	yemlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular yemim yemlerim 2nd singular yemin yemlerin 3rd singular yemi yemleri 1st plural yemimiz yemlerimiz 2nd plural yeminiz yemleriniz 3rd plural yemleri yemleri Definite accusative Singular Plural 1st singular yemimi yemlerimi 2nd singular yemini yemlerini 3rd singular yemini yemlerini 1st plural yemimizi yemlerimizi 2nd plural yeminizi yemlerinizi 3rd plural yemlerini yemlerini Dative Singular Plural 1st singular yemime yemlerime 2nd singular yemine yemlerine 3rd singular yemine yemlerine 1st plural yemimize yemlerimize 2nd plural yeminize yemlerinize 3rd plural yemlerine yemlerine Locative Singular Plural 1st singular yemimde yemlerimde 2nd singular yeminde yemlerinde 3rd singular yeminde yemlerinde 1st plural yemimizde yemlerimizde 2nd plural yeminizde yemlerinizde 3rd plural yemlerinde yemlerinde Ablative Singular Plural 1st singular yemimden yemlerimden 2nd singular yeminden yemlerinden 3rd singular yeminden yemlerinden 1st plural yemimizden yemlerimizden 2nd plural yeminizden yemlerinizden 3rd plural yemlerinden yemlerinden Genitive Singular Plural 1st singular yemimin yemlerimin 2nd singular yeminin yemlerinin 3rd singular yeminin yemlerinin 1st plural yemimizin yemlerimizin 2nd plural yeminizin yemlerinizin 3rd plural yemlerinin yemlerinin

Derived terms

• balık yemi
• kuş yemi
• yem olmak
• yem torbası
• yemlemek
• yemlik

 

Related terms

• yemek
• yemiş
• yiyecek

 

Further reading

• “yem”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “yem”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 5285