αμαρτία

See also: ἁμαρτία

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἁμαρτία (hamartía).

Noun

αμαρτία • (amartía) f (plural αμαρτίες)

1. (religion) sin
2. debauchery, sin
3. affair

Declension

declension of αμαρτία

case     \     number	singular	plural
nominative	αμαρτία •	αμαρτίες •
genitive	αμαρτίας •	αμαρτιών •
accusative	αμαρτία •	αμαρτίες •
vocative	αμαρτία •	αμαρτίες •

Synonyms

• αμάρτημα n (amártima)
• ανόμημα n (anómima)

Related terms

• αμαρτάνω (amartáno, “to sin”)
• αμαρτωλός m (amartolós, “sinner”)
• αμαρτωλή f (amartolí, “sinner”)
• αμαρτωλότητα f (amartolótita, “sinfulness”)
• ήμαρτον (ímarton, “sorry, mea culpa”)

See also

• παράπτωμα n (paráptoma, “misdeed, misdemeanour”)

References

• αμαρτία - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

Further reading

• αμαρτία on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el