ծաղրել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian ծաղրեմ (całrem).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

ծաղրել (caġrel)

  1. to deride, mock, ridicule, laugh at
    Synonym: ձեռ առնել (jeṙ aṙnel)

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative ծաղրել (caġrel)
dative ծաղրելու (caġrelu)
ablative ծաղրելուց (caġrelucʻ)
instrumental ծաղրելով (caġrelov)
locative ծաղրելում (caġrelum)
definite forms
nominative ծաղրելը/ծաղրելն (caġrelə/caġreln)
dative ծաղրելուն (caġrelun)
1st person possessive forms (my)
nominative ծաղրելս (caġrels)
dative ծաղրելուս (caġrelus)
ablative ծաղրելուցս (caġrelucʻs)
instrumental ծաղրելովս (caġrelovs)
locative ծաղրելումս (caġrelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative ծաղրելդ (caġreld)
dative ծաղրելուդ (caġrelud)
ablative ծաղրելուցդ (caġrelucʻd)
instrumental ծաղրելովդ (caġrelovd)
locative ծաղրելումդ (caġrelumd)

Old Armenian

[edit]

Verb

[edit]

ծաղրել (całrel)

  1. infinitive of ծաղրեմ (całrem)

Declension

[edit]