çir
Jump to navigation
Jump to search
Tatar
[edit]Noun
[edit]çir
Turkish
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from Armenian չիր (čʻir).[1][2]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]çir (definite accusative çiri, plural çirler)
Declension
[edit]| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | çir | |
| Definite accusative | çiri | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | çir | çirler |
| Definite accusative | çiri | çirleri |
| Dative | çire | çirlere |
| Locative | çirde | çirlerde |
| Ablative | çirden | çirlerden |
| Genitive | çirin | çirlerin |
Related terms
[edit]References
[edit]- ^ Ačaṙean, Hračʻeay (1977) “չիր”, in Hayerēn armatakan baṙaran (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume III, Yerevan: University Press, page 629b
- ^ Dankoff, Robert (1995) Armenian Loanwords in Turkish (Turcologica; 21), Wiesbaden: Harrassowitz Verlag, § 592, page 121
Further reading
[edit]- “çir”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982
- Çağbayır, Yaşar (2007) “çir⁵”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1006